We kunnen het ons vandaag nauwelijks nog voorstellen, maar
honing was eeuwenlang de enige zoetstof voor de mens. Het is slechts sinds de invoer van rietsuiker rond 1600 en daarna in 1800 de
ontdekking van bietsuiker dat sacharose in overvloed en spotgoedkoop beschikbaar is.
Voor 1600 was honing een echt luxeproduct, als enige beschikbare zoetstof.
Ook doordat de imkerij nog niet
op het huidige niveau stond.
Vandaag eet een gemiddelde Europeaan ongeveer 40 kg sacharose per jaar, maar slechts 1/2 kg honing.
Er is nochtans een enorm verschil in voedingwaarde tussen deze zoetstoffen.
Rietsuiker en bietsuiker zijn "lege" suikers. Ze bestaan voor 100% uit koolhydraten.
Dat is meteen een van de voornaamste bezwaren van voedingsdeskundigen over deze suikers.
Honing daarentegen bevat heel wat nuttige elementen.
Vooral de aanwezige vitaminen, enzymen en flavonoiden zijn belangrijk.
EnzymenDit zijn eiwitten welke meer ingewikkelde stoffen afbreken. Zij helpen daardoor onder andere in de spijsvertering.
In honing vindt men bijvoorbeeld diastase, invertase en glucose oxidase. Diastase wordt bij kwaliteistscontrole gebruikt als maatstaf.
Een diastase getal beneden de 8 is een indicator van verwarmde / minderwaardige honing.
Flavenoiden
Zoals u weet is honing een mix van plantaardige en dierlijke componenten.
Belangrijke plantaardige componenten zijn de plantenfenolen.
Flavonoiden is een verzamelnaam voor plantaardige stoffen met een sterke genezende werking. Flavonen /flavenoiden zijn het werkzame deel van veel geneeskrachtige kruiden en komen ook voor in propolis.
Zij hebben in tegenstelling tot enzymen geen last van verwarming.
Honing bevat altijd sporen van stuifmeel. Dat verklaart mee de variatie in analytische samenstelling.
Er zitten natuurlijk pollen in van de bevlogen bloemen maar men vindt ook de pollen van windbestuivers zoals mais, hazelaars en grassen.
Sommige windbestuivende planten zoals tamme kastanje en vergeet-me-nietjes verspreiden zo massaal stuifmeel dat zij in hun bloeiseizoen het leeuwendeel van het stuifmeel in de honing uitmaken.
Glycemische index
Honing heeft een lagere glycemische index dan sacharose en is daarmee een gezond(er) alternatief voor diabetici.
Wist u dat er ook
giftige honing bestaat?
Gelukkig groeien die planten niet in Europa.
Maar in Zuid Afrika bijvoorbeeld kent men de Euphorbia, in Amerika de Kalmia en in Japan de rotsbes.
Honing van die planten geeft, monofloraal of in hogere concentraties, ernstige gezondheidsproblemen. De symptomen gaan van zere keel, tintelingen en misselijkheid tot brachycardie.
De gevaarlijkste staat in Nieuw Zeeland, waar ook de Manuka honing vandaan komt. Bladhoning van de Tutuboom (Coraria arborea) is zo sterk dat een minimaal hapje al kan leiden tot bewusteloosheid.
Om die reden is het groeigebied van deze boom verboden voor de imkers in Nieuw Zeeland.
< < TERUG
