Wat zijn pollen eigenlijk
Pollen, ook wel stuifmeelkorrels genoemd, zijn de mannelijke voortplantingscellen van planten.
Ze bestaan uit microscopisch kleine korreltjes met uiteenlopende vormen, grootte en kleur. Het omhulsel van de pollen zijn bestand tegen afbraak door verteringsprocessen.
De samenstelling verschilt tussen de diverse planten en is heel afhankelijk van het milieu en klimatologische omstandigheden.
Daarnaast verschillen de verhoudingen ook per nectar/bloem.
De analyse van individuele korrels geeft:
| min - max | Gemiddelde |
| Eiwitten | 7 tot 35% | 23% |
| Koolhydraten | 15 tot 37% | 31% |
| Vetten | 2 tot 15% | 5% |
| Water | 5 tot 40% | 34% |
| Daarnaast mineralen, vitaminen, aminozuren, antibiotische stoffen, enzymen en hormonen. |
Niet alleen de hoofdingredienten maar ook de andere stoffen verschillen sterk van bloem tot bloem.
Omdat de bijen over de tijd heen een gans gamma bloemen bezoeken ontstaat een evenwichtig mengsel dat alle nodige voedings elementen bevat.
Twee soorten pollen
Voor vruchtvorming moet de mannelijke pollen terechtkomen bij de vrouwelijke eikern, hiervoor bestaan er verschillende systemen:
Er bestaan windbestuivers, dat zijn planten die erop rekenen dat de wind hun pollen op de juiste plaats zal brengen.
Gezien de ongerichte verspreiding moeten zij massa's lichtgewicht stuifmeel produceren voor enkele toevalstreffers.
Deze windbestuivers zijn dus de plaag van hooikoortspatienten.
Denk aan mais, hazelaars, kastanje, els, grassen
Daarnaast bestaan de insectenbloeiers, planten die rekenen op de insecten voor hun bestuiving.
De kleur en bouw van de bloem en de plakkerigheid van het stuifmeel zijn daarop afgestemd.
Veel landbouwgewassen zijn insectenbloeiers, zonder degelijke bestuiving leveren zij minder of slechtere producten.
Denk aan fruit, linde, koolzaad, aarbeien enz.
Honingbijen hebben daarbij de belangrijke eigenschap dat zij bloemvast zijn : zij bevliegen die plantensoort tot uitputting van de nectarbron.
Terwijl veel andere insecten, zoals hommels, ongericht "rondscharrelen" en bijgevolg minder bestuiving realiseren.
En de derde soort zijn de zelfbestuivers.
Het stuifmeel verzameld door honingbijen komt dus in hoofzaak van insectenbloeiende planten, hoewel in sommige periodes de pollen van windbestuivers ook worden meegedragen.
Hoe worden pollen verzameld
Door de bij
Bij het nectar halen op een bloem met rijpe knop, wordt de vliegbij bestoven door aanraking. Een onrijpe knop zal ze zelf openknagen en
bij het openbarsten daarvan wordt de bij bedekt met stuifmeel (pollen).
Vervolgens schraapt zij de pollen van haar harenkleed en samen met wat nectar wordt het stuifmeel in de achterpoot-korfjes geplaatst en vastgeklopt tot een bolletje.
Elk klompje kan 7 tot 8 mg wegen. Per vlucht haalt de bij dus gemiddeld 15 mg pollen op.
Anders gezegd zijn voor 1 kg verse pollen grofweg 70.000 vluchten nodig. Sommige planten, zoals mais, papaver en lupine, leveren nauwelijks nectar, maar bevatten wel ruim stuifmeel.
Eenmaal in de korf wordten de pollen (het stuifmeel) met de middenpoten uit de korfjes geduwd. De jonge voedsterbijen zullen het verder bevochtighen met wat kliersecreties, het aanstampen met hun kop en dan afdekken met een laagje honing.
In een enkele cel kunnen ongeveer 20 van deze stuifmeelklompjes.
Onder invloed van de toegevoegde sappen, micro organismes en temperatuur (35 C)
zullen de verwerkte pollen in de cel fermenteren tot bijenbrood.
Het is dit bijenbrood dat uiteindelijk wordt gebruikt als voedsel.
en ook voor ons is dat bijenbrood zeer voedzaam
Om de pollen te oogsten wordt voor de ingang van de kast een stuifmeelval geplaatst, dat is een rooster met openingen van 5 mm.
Wanneer de bijen zich hierdoor naar binnen werken verliezen ze onvermijdelijk de pollen die, in korfjes, opzij van hun achterpoten hangen.
Dit moet dan direct gedroogd worden om bederf en schimmel te voorkomen.
In de bloemknop is het stuifmeel beschermd maar na de bewerking door de vliegbij is het bacteriologisch kwetsbaar geworden.
Pas na de fermentatie tot bijenbrood is het weer beschermd tegen bederf. Daarom zal u depollen, het stuifmeel, altijd vinden in gedroogde vorm of als bijenbrood
Een bijenvolk verbruikt op jaarbasis makkelijk 20 kg pollen als voeding.
Indien de dracht tegenvalt of indien de imker teveel weghaalt dan verzwakt het volk en groeit de kans dat de kolonie de winter niet overleeft.
Er moet dus per kolonie bekeken of en zo ja, hoeveel pollen er kan geoogst.
Stuifmeel / pollen zijn verkrijgbaar in potten van 200 gram.
Zijn pollen nuttig voor de mens ?
Het wordt gebruikt als voedingssupplement en als middel tegen hooikoorts en andere behandelingen.
Zie o.a
Hooikoorts
komt voort uit pollen die rondvliegen in de lucht: het anemofiel stuifmeel.
Een manier om weerstand op te bouwen en hooikoorts te overwinnen zou bestaan uit consumptie van entomofiel stuifmeel.
Dat zijn de pollen aangevoerd door insecten, zoals bijen.
Bij voorkeur dan pollen uit eigen regio. Dat kan men vinden in lokaal gewonnen pollen en in lokaal gewonnen honing, die bevat altijd een aandeeltje pollen/stuifmeel.
Bijen-pollen (entomofiel) zijn verschillend van de rondvliegende pollen die hooikoorts veroorzaken en kunnen meestal probleemloos genuttigd door mensen met hooikoorts.
Opgelet: Er is geen garantie dat dit natuurprodukt bij u helpt om de symptomen te milderen.
|
